RSS

Η Γυναίκα Σήμερα


Εβλεπα το "Για Σένα" πριν λίγο στην τηλεόραση με θέμα "Η γυναίκα σήμερα" και ειλικρινά δεν πίστευα ότι στη μικρή κοινωνία μας υπάρχει ακόμα ο άνδρας "πατριάρχης". Αυτός που θέλει τη γυναίκα να μένει στο σπίτι, να ασχολείται με το νοικοκυριό και να μεγαλώνει τα παιδιά με το "επιχείρημα" ότι τα παιδιά γίνονται πολύ πιο έξυπνα όταν μεγαλώνουν με μια μητέρα που μένει συνέχεια στο σπίτι! Βασικά πιστεύω πως πολλά παιδιά των οποίων οι μανάδες είναι σπίτι όλη μέρα, με μοναδικά ενδιαφέροντα το σπίτι, τα παιδιά και το κουτσομπολιό με τις γειτόνισσες, κάθε άλλο παρά έξυπνα γίνονται! Αλλά ούτε και πιστεύω ότι πρέπει να μεγαλώνουν με Φιλιππινέζες ή οικιακές βοηθούς μιας ξένης κουλτούρας. Ούτε καν με τη γιαγιά και τον παππού που σίγουρα έχουν μιαν άλλη νοοτροπία. Οχι ότι είμαι εναντίον. Απλά η οικιακή βοηθός ή η γιαγιά και ο παππούς θα πρέπει απλά να είναι μια μικρή βοήθεια και τίποτε παραπάνω. Εγώ προσωπικά δεν θέλησα ποτέ να έχω μια Φιλιππινέζα ή οποιαδήποτε ξένη βοηθό για τα παιδιά μου ανκαι εργάζομαι τώρα με προοπτικές καριέρας και ό Χ είναι πολύ συχνά στα ..συννεφα! Στην κυριολεξία! Ομως τα καταφέραμε. Mια εκείνος μια εγώ να είμαστε κοντά στα παιδιά και να περιορίσουμε στο ελάχιστο τον παππού και τη γιαγιά ως babysitters! Πιστεύω πως με λίγη οργάνωση αλλά και βοήθεια από τον σύντροφό της, μια γυναίκα και καριέρα μπορεί να κάνει και να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά της.

Μελαγχολίες....


Ξύπνησα πρωί-πρωί σήμερα και πήγα για μπάνιο. Μου αρέσει η θάλασσα αυτή την ώρα : ήρεμη σαν λάδι με κάποια μικρά, κάτασπρα κυματάκια να στολίζουν τη γαλανή ομορφιά της. Κολύμπησα κάπου μισή ώρα και μετά απόλαυσα ηλιοθεραπεία μιας και ο ήλιος νωρίς το πρωί δεν καίει. Ετσι μετά το πρωινό μπανάκι, κάπως έφτιαξε η διάθεσή μου.
Χθες έκανα την καρδιά μου πέτρα και αποχαιρέτησα τον Π που έχει καταταγεί στην εθνική φρουρά. Και είναι μόνο δεκαεφτάμιση χρονών! Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να του αγοράσω ρούχα γιατί θα τους τα δώσουν όλα εκεί. Το καλό είναι ότι τους επιτρέπουν τη χρήση κινητού κάποιες ώρες. Η μόνη μου παρηγοριά είναι πως σε αντίθεση με τους φίλους του περίμενε με αγωνία αυτή τη στιγμή. "Για ένα να είσαι σίγουρη" μου είπε την ώρα που τον άφηνα στο κέντρο κατάταξης "την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω". Με ξάφνιασε και με συγκίνησε αυτό που μου είπε και διαπίστωσα ότι σιγά-σιγά αρχίζει να ωριμάζει. Πριν λίγο στην παραλία τον σκεφτόμουν συνέχεια. Αραγε θα ξύπνησε στο εγερτήριο; Τα Σαββατοκύριακα κοιμόταν συνήθως μέχρι το μεσημέρι! Μου έχει λείψει ακόμη και η metal μουσική που έπαιζε στη διαπασών κουφαίνοντας τους πάντες!! Σήμερα το πρωί μπήκα στο δωμάτιο του και έβαλα τα κλάμματα. Ο υπολογιστής κλειστός και το δωμάτιο καθαρό και συγυρισμένο. Για πρώτη φορά δεν έβαλα τις φωνές για την αιώνια ακαταστασία και τις ατέλιωτες ώρες που περνούσε στο κομπιούτερ αντί να διαβάζει. Αλήθεια αναρωτιέμαι τί θα κάνω σε 2 χρόνια που θα έχει φύγει για σπουδές στην Αγγλία. Ο Α, ο μικρός μου γιος που έχει κλείσει τα 7 με έκανε και γέλασα μέσα στον πόνο μου όταν μου είπε: "Επιτέλους, δε θα με διατάζει πια κανείς!" Ξέρω , όμως, πως κατά βάθος του λείπει ο μεγάλος αδερφός.
Αυτή τη στιγμή επικρατεί πλήρης ηρεμία στο σπίτι. Ο Χ πετά και ο μικρός έχει πάει βόλτα με τη μητέρα μου η οποία θα τον κρατήσει κοντά της όλη τη μέρα. Ευκαιρία να ασχοληθώ λίγο με τον κήπο, που κάπως τον έχω αμελήσει τώρα τελευταία και μετά φραπεδάκι και ρελάξ στην πισίνα.
Καλό Σαββατοκύριακο!