RSS

Μελαγχολίες....


Ξύπνησα πρωί-πρωί σήμερα και πήγα για μπάνιο. Μου αρέσει η θάλασσα αυτή την ώρα : ήρεμη σαν λάδι με κάποια μικρά, κάτασπρα κυματάκια να στολίζουν τη γαλανή ομορφιά της. Κολύμπησα κάπου μισή ώρα και μετά απόλαυσα ηλιοθεραπεία μιας και ο ήλιος νωρίς το πρωί δεν καίει. Ετσι μετά το πρωινό μπανάκι, κάπως έφτιαξε η διάθεσή μου.
Χθες έκανα την καρδιά μου πέτρα και αποχαιρέτησα τον Π που έχει καταταγεί στην εθνική φρουρά. Και είναι μόνο δεκαεφτάμιση χρονών! Ευτυχώς δεν χρειάστηκε να του αγοράσω ρούχα γιατί θα τους τα δώσουν όλα εκεί. Το καλό είναι ότι τους επιτρέπουν τη χρήση κινητού κάποιες ώρες. Η μόνη μου παρηγοριά είναι πως σε αντίθεση με τους φίλους του περίμενε με αγωνία αυτή τη στιγμή. "Για ένα να είσαι σίγουρη" μου είπε την ώρα που τον άφηνα στο κέντρο κατάταξης "την πατρίδα ουκ ελάττω παραδώσω". Με ξάφνιασε και με συγκίνησε αυτό που μου είπε και διαπίστωσα ότι σιγά-σιγά αρχίζει να ωριμάζει. Πριν λίγο στην παραλία τον σκεφτόμουν συνέχεια. Αραγε θα ξύπνησε στο εγερτήριο; Τα Σαββατοκύριακα κοιμόταν συνήθως μέχρι το μεσημέρι! Μου έχει λείψει ακόμη και η metal μουσική που έπαιζε στη διαπασών κουφαίνοντας τους πάντες!! Σήμερα το πρωί μπήκα στο δωμάτιο του και έβαλα τα κλάμματα. Ο υπολογιστής κλειστός και το δωμάτιο καθαρό και συγυρισμένο. Για πρώτη φορά δεν έβαλα τις φωνές για την αιώνια ακαταστασία και τις ατέλιωτες ώρες που περνούσε στο κομπιούτερ αντί να διαβάζει. Αλήθεια αναρωτιέμαι τί θα κάνω σε 2 χρόνια που θα έχει φύγει για σπουδές στην Αγγλία. Ο Α, ο μικρός μου γιος που έχει κλείσει τα 7 με έκανε και γέλασα μέσα στον πόνο μου όταν μου είπε: "Επιτέλους, δε θα με διατάζει πια κανείς!" Ξέρω , όμως, πως κατά βάθος του λείπει ο μεγάλος αδερφός.
Αυτή τη στιγμή επικρατεί πλήρης ηρεμία στο σπίτι. Ο Χ πετά και ο μικρός έχει πάει βόλτα με τη μητέρα μου η οποία θα τον κρατήσει κοντά της όλη τη μέρα. Ευκαιρία να ασχοληθώ λίγο με τον κήπο, που κάπως τον έχω αμελήσει τώρα τελευταία και μετά φραπεδάκι και ρελάξ στην πισίνα.
Καλό Σαββατοκύριακο!

7 comments:

Anastasia Marou said...

Πραγματικά έχει ωριμάσει ο Π. Θυμάσαι τι σου έλεγα; Και ο στρατός σίγουρα θα τον ωριμάσει ακόμα περισσότερο. Καταλαμβαίνω πως νιώθεις, όμως σύντομα θα είναι ξανά κοντά σου. Ασε που θα μιλάτε και συχνά μιας και επιτρέπονται τώρα τα κινητά. Αρχές του 80, ο αδερφός μου είχε υπηρετήσει στην αεροπορία που τότε μόνο κάποια.. αντιεροπορικά είχαμε. Εκανε 1 χρόνο στο Τρόοδος! Κι εμείς 1 χρόνο να τον δούμε. Τώρα τα πραγματα είναι πολύ πιο εύκολα. Κι εμένα μου αρέσει η θάλασσα νωρίς το πρωί αλλά ..όχι τόοοοσο νωρίς!Καλέ , ο κήπος σου είναι τέλειος! Τί άλλο θέλει ;

Lakis I said...

Τα περισσότερα νέα παιδιά σήμερα βλέπουν τον στρατό σαν αγγαρεία και όχι σαν χρέος προς την πατρίδα. Γι'αυτό και η πατρίδα χρειάζεται παιδιά σαν τον Π. Φυσικό είναι να στενοχωριέσαι, όμως θα δεις πόσο γρήγορα περνά ο καιρός.

Lakis I said...

...κι εγώ απολαμβάνω τη θάλασσα νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα

Constantinos said...

Οταν έφευγα για να υπηρετήσω την πατρίδα μετά από 6 χρόνια σπουδών στην Αγγλία, οι γονείς μου ήταν απαρηγόρητοι. Υπηρέτησα στον Εβρο και, όπως καταλαμβαίνεις, ήταν αδύνατο να κατεβαίνω Αθήνα συχνά. Σκέψου λοιπόν όλα τα θετικά που θα αποκομίσει η εμπειρία αυτή στον Π και θα δεις ότι θα νοιώσεις πολύ καλύτερα. Καλή δύναμη, Στεφανία μου, και σου εύχομαι σύντομα να τον ξανασφίξεις στην αγκαλιά σου. Πολλά φιλιά.

Anonymous said...

Σε λίγα χρόνια θα βρίσκομαι στη θέση σου. Μπορεί να μου φαίνεται κάπως μακρυνό τώρα αλλά το ξέρω πως όταν έρθει εκείνη η στιγμή θα μου είναι πολύ δύσκολο να τον αποχωριστώ. Εύχομαι να τον χάρηκες έστω και για λίγο με την 24ωρη άδεια που πήρανε προχθές. Τώρα το καλοκαίρι δεν αντέχεται η Λευκωσία, έτσι πηγαινοέρχομαι. Αξίζει τον κόπο μόνο και μόνο για το πρωινο μπανάκι πριν τη δουλειά. Πολλά φιλιά και καλή σου εβδομάδα

Stefania said...

Ναι τον είδα τον κανακάρη μου άσχετο αν τις περισσότερες ώρες από το 24ωρο τις πέρασε με φίλους και ...φίλες!

Anastasia Marou said...

Ελα τώρα! Μη μου παραπονιέσαι! Ετσι είναι τα νέα παιδιά. Παλιά στις 40 μέρες έβγαιναν!