Ηλεκτρονική Μετακόμιση

Από σήμερα μετακομίζω στο νέο ηλεκτρονικό μου σπίτι στο Typepad. Η αλήθεια είναι ότι θα μετακόμιζα πολύ νωρίτερα, αλλά μέχρι πρόσφατα έπρεπε να πληρώσεις για ένα μπλοκ στο Typepad- κάτι που δεν θα ήθελα. Οσο και να μου αρέσει το blogging δεν διατίθεμαι να πληρώσω γι'αυτό - απλά γιατί δεν θεωρώ τον εαυτό μου blogger! Γράφω όποτε έχω χρόνο και όρεξη, έτσι ποτέ δε θα πλήρωνα για ένα blog.

Η φίλη μου η Ανάστασία, όμως, που είναι μέλος του Typepad εδώ και χρόνια, μου είπε ότι τώρα υπάρχουν και δωρεάν blogs εκεί - τα microblogs. Το σκέφτηκα, λοιπόν, ζύγισα τα υπέρ και τα κατά χωρίς να με επηρεάσει κανείς - ούτε καν η "κόντρα" μεταξύ Typepad και Blogger για την οποία έχω ακούσει. Απλά βρίσκω ότι ο Blogger έχει πάρα πολλά πλην σε σημαντικούς τομείς όπως τα εργαλεία που προσφέρει για προβολή του ιστολογίου σου, το σύστημα followers, αλλά κυρίως απλά εργαλεία στην σύνθεση όπως και στην δημοσίευση ενός βίντεο από το youtube.

Ευχαριστώ πολύ τους φίλους μου που με ακολούθησαν εδώ και θέλω να πιστεύω ότι δε θα χαθούμε.

Θα με βρείτε στο TypePad

Μετά τις Γιορτές.....

Πάνε και οι γιορτές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Κάποτε τις μισούσα. Με τα πρώτα στολίδια στους δρόμους πάθαινα μια μικροκατάθλιψη. Και φυσικά δε στόλιζα ούτε θάμνο!  Χάρη στη φίλη μου την Αναστασία που κάποτε εισέβαλε στο σπίτι μου με την ένοχη συμμετοχή της μητέρας μου, εν αγνοία μου, ενώ ήμουν στη δουλειά, και στόλισε μέχρι και το μπάνιο Χριστουγεννιάτικα, άρχισα να αγαπώ τα Χριστούγεννα και να νιώθω μια κάποια ευφορία! Πολύ καλύτερη από την κατάθλιψη λόγω εορτών! Ακόμα έχω αυτά τα στολίδια!

Φέτος πέρασα τις γιορτές εκτός συνόρων και πραγματικά το χάρηκα! Γλύτωσα τα ατέλειωτα γεύματα για το σόι, τα μαγειρέματα, την κούραση...τις ατέλειωτες λίστες δώρων, τα περιττά έξοδα. Τώρα πίσω στη ρουτίνα, την καθημερινότητα και φυσικά ...εννοείται! ΔΙΑΙΤΑ!

Δίαιτα 1000 θερμίδων

ΠΡΩΙ : Ένα φλυτζάνι τσαγιού γάλα 0% ή ένα κεσέ γιαούρτι 0%

Μια φρυγανιά σικάλεως ή 1/4 φλυτζάνι κορν-φλέικς



10 π.μ.: Ένα μέτριο φρούτο εώς 150 γρ.

ΜΕΣΗΜΕΡΙ: Άπαχο κρέας ή κοτόπουλο στήθος ή ψάρι

Σαλάτα λάχανο ή μαρούλι ή ανάμικτα πράσινα λαχανικά



1 1/2 κ.γ. ελαιόλαδο για τη σαλάτα



45 γρ.ψωμί ή 3 φρυγανιές ή 1 1/2 πατάτες ψητές



ΑΠΟΓΕΥΜΑ: Ένα μέτριο φρούτο ώς 150 γρ

ΔΕΙΠΝΟ: 60 γρ.γαλοπούλα ή ένα μικρό κουτί τόνο στο νερό ή ένα αυγό βραστό και 50 γρ μυζήθρα

Σάλατα ωμή ή βραστή



1 1/2 κ.γ. ελαιόλαδο για τη σαλάτα



45 γρ.ψωμί ή 3 φρυγανιές



ΠΡΟ ΥΠΝΟΥ: Ένα φρούτο εώς 150 γρ.

Οικογενειακές Στιγμές

Είχα αρχίσει να πιστεύω πως για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ο χειμώνας μας ξέχασε φέτος. Μέχρι τέλος Νοεμβρίου, στη Λάρνακα κυκλοφορούσαμε με σχεδόν κοντομάνικα, αντε και καμιά ζακετούλα τα βράδια. Σήμερα, από νωρίς το πρωί  ο ουρανός άλλαξε χρώμα επιτέλους και από αιώνια γαλανός έγινε γκρίζος ενώ έβρεχε για ώρα ασταμάτητα. Και τον ένιωσα τον κρύο αέρα από τη θάλασσα να ψιλοτσούζει, ήταν σαν να μου έλεγε ειρωνικά: "Σήμερα δε θα κολυμπήσεις, γλυκειά μου". ΄Ομως , σαν χειμερινή κολυμβήτρια που είμαι εδώ και σχεδόν 20 χρόνια, το χάρηκα το κολύμπι στις έρημες Φοινικούδες και κάτω από τη δυνατή βροχή.

Πίσω στο σπίτι γύρω στιε 9:00. Ο Χ κοιμόταν ακόμα γιατί σήμερα είχε βραδυνή πτήση που δυστυχώς δε ματαιώθηκε λόγω καιρού.  Τι κρίμα! Ο μικρός γκρίνιαζε γιατί έβρεχε και δε μπορούσε να βγει έξω να παίξει, του εξήγησα, όμως, πόσο ανάγκη έχουμε τη βροχή, και κάπως ηρέμησε. Παίξαμε και οι τρεις Μονόπολη χαζεύοντας τα κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση, φτιάξαμε και lego-αεροπλάνο και γύρω στη 1:00 πήγαμε για φαγητό στης μητέρας μου και απολαύσαμε τα παραδοσιακά σπιτικά της λουκάνικα που τα ψήσαμε όλοι μαζί στο τζάκι.

Μου αρέσουν αυτές οι ήρεμες, οικογενειακές στιγμές τα Σαββατοκύριακα και τις απολαμβάνω όσο τίποτε...ανεξαρτήτως καιρού. Απόψε λέω να κάτσω στο τζάκι και να ξαναδώ σe DVD το "Sleepless in Seattle" με τον αγαπημένο μου Tom Hanks και την εκπληκτική Meg Ryan.

Βαριέμαι...

Σαν πολύ έχω τεμπελιάσει τελευταία. Βαριέμαι να σηκωθώ από τα άγρια χαράματα για να πάω στη δουλειά, βαριέμαι ακόμα και στη δουλειά,κάτι που μου συνέβαινε από σπάνια μέχρι ποτέ, βαριέμαι να μαγειρέψω - ακόμα και τα ψώνια στο supermarket τα έχω βαρεθεί γι'αυτό κι'έχω ταράξει την οικογένεια με deliveries υγιεινής διατροφής και σαλάτες. Ο μικρός μου είπε προχθές πως αρχίζει να αισθάνεται σαν προβατάκι στη βοσκή. Ο Χ δεν παραπονιέται, τουλάχιστον όχι ακόμα, γιατί λέει πως θέλει να κάνει δίαιτα. Βαριέμαι επίσης το καθημερινό πηγαινέλα στη Λευκωσία. Θεέ μου, τι βάρβαρη πόλη! Βαριέμαι να γράψω blog και ναι βαρέθηκα και την τηλεόραση που υποτιμά τη νοημοσύνη του μέσου τηλεθεατή. Μάλλον θα φταίει ο καιρός. Εύχομαι νάναι αυτή η βαρεμάρα μια μπόρα σαν τη χθεσινή και να περάσει.

Η Κύπρος τιμά το ΟΧΙ

Η Κύπρος τιμά σήμερα την επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 με δοξολογίες, παρελάσεις και άλλες εκδηλώσεις στις ελεύθερες πόλεις και Δήμους. Αποκορύφωμα των εκδηλώσεων η μαθητική παρέλαση μπροστά από το οίκημα της Ελληνικής Πρεσβείας στη Λευκωσία.

Εις μνήμην των Αθανάτων του 40

Τα Κυριακάτικα

Τα λατρεύω αυτά τα Κυριακάτικα πρωινά όπου τα πάντα γίνονται σε αργή κίνηση - από το χουζούρεμα στο κρεββάτι μέχρι και την απογευματινή βόλτα για παγωτό στις Φοινικούδες. Τα μεσημέρια μαζευόμαστε συνήθως στο πατρικό μου όπου ο πατέρας μου αναλαμβάνει να μας φτιάξει την πατροπαράδοτη σούβλα ή σουβλάκια με σιεφταλιές. Το βράδυ ήσυχα στο σπίτι με λίγη tv, dvd, και πίτσα. Τώρα που ο Π είναι στο στο στρατό, γλίτωσα από τη μέχρι πρότινος γκρίνια για να καθίσει να διαβάσει! Ο μικρός είναι πιο οργανωμένος αφού κάνει τα μαθήματά του από την Παρασκευή το απόγευμα για να....παίζει αμέριμνα όλο το Σαββατοκύριακο.

Σήμερα, όμως, ξέφυγα κάπως από το καθιερωμένο Κυριακάτικο πρόγραμμα. Οι γονείς μου λείπουν για το Σαββατοκύριακο, ο Χ έχει πρωινή πτήση και πήρε και τον Α μαζί του ο οποίος ενθουσιάζεται να παίζει "συγκυβερνήτης". Να δείτε που μια μέρα πιλότο θα μου τον κάνει τον μικρό! Και αυτό είναι κάτι που, βασικά, με αγχώνει. Φτάνει και περισσεύει ένας πιλότος στην οικογένεια! Δυστυχώς, όσο και να προσπάθησα, στάθηκε αδύνατο να πείσω τον Χ να παρατήσει τα αεροπλάνα και να ανοίξει τουριστικό γραφείο. Θα έδινα κι'εγώ παραίτηση από την τράπεζα και θα βοηθούσα.

Ετσι σήμερα απολαμβάνω την παρέα με τον εαυτό μου. Ισως γιατί σπάνια συμβαίνει αυτό αφού η ζωή μου είναι μια κούρσα ενάντια στο χρόνο. Το καθημερινό πηγαινέλα στη Λευκωσία, οι απαιτήσεις της δουλειάς, οι δύσκολοι έως και παράλογοι πελάτες. Τα περισσότερα απόγευματα αναλαμβάνω ρόλο ταξιτζή και τρέχω τον Α στα ιδιαίτερα: Αγγλικά και κολύμπι μόνο γιατί είμαι πολύ εναντίον να φορτώνω το παιδί με ιδιαίτερα μετά το σχολείο. Πότε θα προλάβει να διαβάσει και να του μείνει χρόνος για να παίξει; Ομως τώρα τελευταία άρχισε να ψιλογκρινιάζει και θέλει να αρχίσει καράτε επειδή πηγαίνουν κάποιοι φίλοι του.   Προς το παρόν έμεινα στο "θα δούμε."

Αυτή τη στιγμή κάθομαι στον κήπο, απολαμβάνοντας το φραπέ μου και τη λιακάδα. Μετά τις άγριες διαθέσεις του Σεπτέμβρη, ο Οκτώβρης μας γύρισε πίσω στο καλοκαίρι με το θερμόμετρο κολλημένο στους 27-30 βαθμούς. Οπου νάναι φεύγει και ο Οκτώβρης και αν εξαιρέσω τη βραδινή δροσούλα, τίποτα ακόμη δε θυμίζει Φθινόπωρο.  

Ανεμοστρόβιλος στη Λευκωσία

Τελικά με άγριες διαθέσεις μπήκε το Φθινόπωρο. Ειλικρινά δε νομίζω ότι θα ξεχάσω ποτέ τον ανεμοστρόβιλο της Παρασκευής. Είχα φύγει από τη δουλειά γύρω στις 2:30 το μεσημέρι και αν δεν είχα μπλέξει σε μποτιλιάρισμα σίγουρα θα είχα φτάσει στη Λάρνακα πριν ο ανεμοστρόβιλος κτυπήσει τη Λευκωσία. Λίγο πριν τις 3:00 είχα περάσει τα Λατσιά και μόλις είχα μπει στον αυτοκινητόδρομο όταν , ξαφνικά, μέσα από τη βροχή και το χαλάζι, είδα ένα μαύρο σύννεφο να κινείται με ιλλιγγιώδη ταχύτητα προς τον αυτοκινητόδρομο. Σταμάτησα αμέσως και ευτυχώς βρήκα καταφύγιο πίσω από κάτι θάμνους στο διπλανό χωράφι. Εμεινα εκεί ολομόναχη και τρέμοντας από το φόβο μου κάπου 10 λεπτά. Τόσο κράτησε και ο ανεμοστρόβιλος..Το αυτοκίνητό μου δεν είχε πάθει σοβαρές ζημιές και έτσι κατάφερα να γυρίσω πίσω Λάρνακα. Ευτυχώς όλοι έλειπαν από το σπίτι και δεν με είδαν στο χάλι που ήμουν. Αφού έκανα ένα ζεστό μπάνιο έβαλα την τηλεόραση και έμεινα άναυδη με τις εικόνες της καταστροφής. Τα Λατσιά έμοιαζαν με βομβαρδισμένο τοπίο και είναι θαύμα που δεν θρηνήσαμε θύματα ανκαι κάπου 17 άτομα τραυματίστηκαν και 10 οικογένειες έμειναν άστεγες. Σίγουρα ήταν η τρομακτικότερη εμπειρία που είχα ποτέ στη ζωή μου. Και ούτε πρόκειται να ξεχάσω ποτέ πόσο μικρή και αδύναμη ένιωσα εκείνα τα 10 λεπτά μπρος στην οργή της φύσης.